Weer een paar dagen genieten in Bangkok en dan met de (nacht)trein naar Surat Thani. We vinden een klein hotelletje en boeken een kamer. We lopen een rondje door het vissersplaatje en we annuleren direct ons verblijf daar. Het is er nl niet echt leuk en we kunnen toch nog dezelfde dag met de ferry mee naar Ko Samui.

Niet te geloven hoe dat eiland in een paar jaar veranderd is. Het heeft voor ons een te hoog "Ibiza-gehalte" en we pakken de boot naar Ko Pha-Ngan. Een paar keileuke dagen gehad: het is echt een eiland voor jongeren en we waren er nog net niet te oud voor vonden we zelf. We huurden een bungalow met  een vloer, 4 wanden, een dak, een bed en een klamboe voor $2,50. Na een paar dagen aan de andere kant van het eiland een hutje met veranda gehuurd en toen we de eerste nacht "thuis" kwamen lag er op de stoel buiten een hond. Hij kwam direct kwispelend op ons af en ik ben natuurlijk meteen na het knuffelen naar de eilandwinkel gegaan om een blik Chappi te kopen. Vanzelfsprekend  herhaalde dat tafereel zich iedere avond

 

We gaan verder naar Krabi.

We lopen daardoor de jungle en komen midden in dat bos bij een vijver die zo blauw is dat ik even denk dat het een aangelegd zwembad is. Er zit zoveel zuurstof in het water dat als je in je handen klapt de luchtbellen omhoog komen.

Via Phuket naar Phi-Phi. Wat een prachtig eiland. We hebben ook een hele leuke kamerjongen/meisje: Patricia/Patrick.

Hij/zij is er nog niet uit wat hij/zij wil worden later: oma of opa!!!

Wel weer veel gelachen. Ik trap in zee nog op iets harigs. Er zitten allemaal stekels in mijn voet. "Yoehoeoe" roept Patrick/Patricia en haalt snel een pincet en brengt ook gelijk een biertje voor de schrik. Patrick heet niet voor niets Patricia: heeft toch dat zorgzame wat een enkele vrouw hier ook heeft!!

We boeken een kanotocht langs wat kleine eilandjes. "back before sunset" staat er overal. Op de heenweg liggen de kano's mooi op de boot maar op de weg terug binden ze alle kano's achter de boot. Het touw knapt 11 keer en iedere keer moet de boot draaien, de "hulpThai" het water in, de kano's weer vastknopen, weer in de boot klimmen, en weer verder. Het is al pikdonker als we aankomen en we moeten snel eten want anders is het al te laat. We vertellen aan onze Belgische vrienden waarom we zo laat zijn. "aleh, da was gisteren ook al". Tja, het blijven Thai.