(klik op de foto's om ze te vergroten)
Theo Peters is in 1963 in Ubbergen onder de rook van Nijmegen geboren.
Hier de kleuterschool welke geregeerd werd door de bekende ouderwetse nonnen. Als je stout was ging je voor een tijdje de kelder in. Dat, en een weesgegroetje, is het enige wat ik me nog kan herinneren.
Van de jaren 70 heb ik geen foto's kunnen vinden maar ik denk ook niet dat er iemand op dat soort foto's zit te wachten.
In tegenstelling tot in het uitgaansleven was ik op school geen hoogvlieger. Dan maar het leger in. Toen ik in 1982 de Nederlandse krijgsmacht ging versterken vond ik dat maar wat stoer. Ik melde me zelfs aan voor de uitzending naar Libanon. Ik wist niet eens waar het lag en wat de problemen daar waren dus achteraf ben ik blij dat mijn arm uit de kom schoot en ik werd afgekeurd voor deze missie.
Toen ik in 1987 afzwaaide vond ik het hele leger maar een geldverslindende machowereld. Ze hadden dus wel gedaan wat er in de folder stond: EEN VOLWASSEN MAN VAN ME GEMAAKT!!!
Na die mooie, geweldige diensttijd ben ik in 1987 begonnen bij SPG Prints (voorheen STORK) waar ik begon als operator en nu na 37 jaar al ploegleider ben. En aangezien ik nog een jaar of wat te gaan heb.........
Ik zat bij Stork al snel in de basis van het 2e zaalvoetbalteam van ploeg 3. Direct was al duidelijk waar mijn talent lag: Ik was een van de uitblinkers tijdens de derde helft.
Ik ben ook nog voor SPG in Brazilië, China en 2 keer naar India geweest en dat is toch ook een prachtige ervaring. Veel werken maar het is kei interessant om te zien hoe het er in een ander land aan toe gaat.
Na jaren van uitgaan en echte vakanties besloten we om onze horizon te verbreden en eens buiten Europa te gaan reizen. (Reizen is iets heel anders dan vakantie). Dat is ons zo goed bevallen dat we sindsdien ieder jaar een rondreis maken. De eerste jaren vooral door Azië, toen een paar jaar naar Zuid-Amerika en de laatste jaren op aanraden van Harold en Nathalie richting de Verenigde Staten. (We konden ons niet voorstellen dat we dat land zo leuk zouden vinden)
We hebben in al die jaren behoorlijk wat gezien en meegemaakt. Van bungalows van $1 tot aan suites van meer dan $1000. Van een tent in de jungle van Sri Lanka tot het Hilton in Abu Dhabi. Van de ongerepte stranden op de Filipijnen tot kou lijden op meer dan 5000 mtr hoogte op de Mount Everest en de Andes. Onder de teken in Brazilië en vogelspinnen op de kamer in Suriname. Badend in het zweet een bed uit drijven in Thailand tot met een winterjas aan in je slaapzak in een hotel zonder ramen in Uyuni.
Bloedzuigers in de schoenen in Maleisië en een heuse (kleine) aardbeving toen we op een vulkaan liepen in Nicaragua.
Van varanen en slangen tot miereneters en gigantische tarantula's. Van walvissen en (roze) dolfijnen tot piranha's. Van prachtig gekleurde gifkikkertjes tot schorpioenen. Van in het wild rondvliegende blauwe en rode ara's en toekans tot de miljoenen rode mieren. Van alle soorten panda's tot luiaards.
Een rit van 11 uur (bergop!!) naar Yichangou in China en met 120km/h door Yichang gecrost. Zeven keer autopech in 10 dagen in Birma.
Van ongeluk ( we reden in Sri Lanka tegen een boom) tot geluk (die boom stond net aan de rand van een 300 meter diep ravijn).
Ook de vervoermiddelen die we in de loop der tijd gebruikt hebben: helikopters, watervliegtuig, ferry's, op het dak van een jeepney, ossen/buffel karren, een Novion (heel klein vliegtuig), treinen, paarden, tuk-tuk's, bussen, hondenslede, VIP-bussen van meer dan 40 jaar oud die letterlijk onderdelen verloren!! Landen op een grasland waar de kinderen aan het spelen zijn. Een taxi delen met Carolien Tensen (die het niet leuk leek te vinden dat wij niet wisten wie ze was).
Dan het eten: van de overdadige buffetten in Las Vegas tot aardappelsoep in Bolivia. Hier het recept: neem een pan water, breng het aan de kook, voeg een aardappel en wat zout toe. smakelijk.
In de beroemde trein van Chengdu naar Lhasa (deze gaat tot 4585mtr hoogte) deelden we de coupé met een Chinees en een Tibetaan. Het was een feestdag dus ik werd getrakteerd op een halve liter lauw bier en een gerookt vogeltje op een stokje. Ik had nog nooit zo iets smerigs geproefd: 1 hap en de smaak heb ik 3 dagen in mijn mond gehad!!
Maar het allermooiste van onze reizen vind ik de ontmoetingen met al die verschillende mensen. Van locals tot medereizigers. Van ons kamermeisje in Vietnam dat IEDERE dag van 's morgens 06.00 tot 's avonds 22.00 uur werkte tot aan Surinamers die de hele dag "hangmatteerde".
Maar ook de ober in een restaurantje in Laos waar we iedere dag gingen eten zodat hij voldoende geld kon verdienen om naar een dokter te gaan. Hij liep af en toe krom van de pijn. De 2 vrouwen op 100 Island's NP die van 's morgens half 8 tot 's middags 4 op ons zaten te wachten om iets te verkopen. (als je dan niets koopt ben je wel echt een lulhannes).
Dan Aung, een geweldige leuk meisje van 15 in Siem Reap , dat bijna in haar eentje een guesthouse runde. De jongens in Potosi die van armoede maar in de mijnen gaan werken. Vanaf de dag dat je begint heb je nog ongeveer 10 jaar te leven. Ze kauwen de hele dag op cocabladeren. Niet vanwege het eufore gevoel maar omdat het de honger wat weg neemt.
Als je dit allemaal meemaakt klaag je wat minder snel in Nederland.
Kortom: voldoende materiaal om wat pagina's vol te schrijven.
Veel plezier.
Als je het leuk vind mail dan even naar theopeters50.tp@gmail.com
Als je er niets aan vind schrijf je reactie dan naar w@@rgvwowerhgcwehvvm@@@.org.nl
Maak jouw eigen website met JouwWeb